Malam Yang Menjemput Rahsie :)



Bissmillah. Di sini yang tersurat adelah yang tersirat. Menulis atas dasar yang mudah. Keikhlasan, kejujuran, kebenaran dan kehidupan. Sayangilah aku kerane aku, dan bencilah aku kerane aku. Aku memelihare kemanusiaan, memelihare ihsan. Maafkan aku, adekalenye care aku tidak bersamaan dengan ape yg aku katekan di sini :) 

Jike aku jahat, itu beerti aku cume nakal. Jike aku bodoh, itu beerti aku masih belajar. Jike aku kaye, itu beerti aku masih kerje membanting tulang. Jike aku baik, itu beerti aku masih cube memperbaiki. Dan jike aku cantik, itu beerti tidak. Aku cume cute. HEHE. Wa'ima, ape pun aku dan bagaimane aku menyayangi seseorang, hargailah keberkesanannye kalau ia benar-benar berkesan. 
Jangan pinggirkan aku kalau aku tak mampu menyayangi dengan lebih sempurne. Jangan banggekan aku, andai ade yg merasekan aku cukup sempurne. 

Jangan di tanye kenape aku tak cantik seperti wanita2 lain, kerane kecantikan bukan milik aku. Kalau kerane cantik, aku di minati dan di cintai, maka, aku ingin berhenti di cintai sesiape kerane kecantikan itu tidak akan kekal abadi. Kalau kerane penulisan, aku di minati, maka minatlah aku sekadar di sini saje :)
Kadangkale, percanggahan fikiran aku, sering menjadi persoalan. 

Dan kalau cerite peribadi aku menjadi kegemaran kalian, jadi, belilah tabloid "harian Nurul Nadrah" kalau di terbitkan satu hari nanti.HEHE :p  Jike aku menyinggung, itu bukan niat aku. AKu cume ingin jujur, aku cume ingin lebih terbuke, aku cume ingin menjadi aku. Maka, benarkanlah :)


~Abadi Awadah~