" Nurul Ain ! Kau dengar tak ape mak cakap ni ?" Tingkah mak lepas Nurul Ain buat dek sahaje dengan kate-katanye. Kain baju yang sedang di lipat di libas sentap ke lengan anak gadisnye itu.
"Orang dengar la mak. Bukannye orang pekak lagi pun". Balas Nurul Ain, namun sekadar dalam hati. Di alam realitinye die hanye mengangguk. Malas nak menjawab kerane die tahu die tidak mungkin akan menang jike hendak buke meje 'lawyer' di teratak usang peninggalan arwah ayahnye itu bersame emaknye. "Biaselah, orang tue ni kalau dh berkenan, mane nampak buruknye, Nak bertingkah pun tak gune." Bisik hati kecilnye lagi.
" Mak nak, kau pergi berkenal-kenalan dulu dengan si Asyraf tu. Orangnye baik. Ade perniagaan sendiri pulak tu. Insyaallah, hidup senang nanti"
"Perghhhh, kalau ade perniagaan sendiri aku tak kisah lagi, tapi masalahnye si Asyraf tu tauke kambing mak oi ! Tak ke kalau dh kahwin nanti lauk kambing je yg die suruh aku masak. Aku, masak sardin retilah. Tu pun tak sedap. Tak mau lah !" Jawab Nurul Ain dalam hati lagi.
" Mak ni balik-balik si Asyraf kambing jugak lah yang di sebut-sebut. Dah tak ade orang lain lagi ke mak ? Orang boleh carik sendiri la mak." Ujar Nurul Ain sedikit mengeluh.
"Kalau kau nak tahu, sebab tak ade orang nk kat kau la mak terime pinangan 'mak datin celup' tu untuk anak die tahu ?" . Tingkah emak pula.
Tersembur tawa Nurul Ain bile mendengar mak nye menggelar mak Senah merangkap mak Asyraf sebagai 'mak datin celup' gare-gare penampilannye ala-ala mak datin bandar.
" Tak mahu la mak. Awal lagi nk kahwin ni. Orang tak sedie lagi la mak oi".
" Sampai bile baru nk sedie? Dengar sini ye Nurul Ain, kau tu dh masuk 24 tahun, cube la jadi perempuan sikit, pakai baju cantik2, bersolek ke, ape ke. mak yang dah tue nk pun tahu nk berdandan. Ha, untunglah kau si Asyraf tu bekenan kt kau. Tak payah mak nk mencari lagi." Jerkah mak bile Nurul Ain mencebik.
" Ceh, orang tak kisah pun la mak. Sekurang kurang nye, orang tak gedik mengade2 mcm anak Cik Kiah tu" Bisik hatinye mengate anak jirannye.
........................................................................
.jpg)
" Tuan ade orang nk jumpe." Kate lelaki berbadan kecil di ruanagn pejabat yang selebar beberape belas kaki itu.
Asyraf mengganguk sambil menutup fail pembeli yang hendak membeli kambing-kambingnye. Kebelangan ini semakin ramai yang datang menemuinye untuk mendapatkan harge terbaik bagi kambing-kambingnye. Lebih-lebih lagi raye haji sudah semakin hampir. Ramai yg mencari kambing untuk di buat korban. Terdetik rase bersyukur di hati Asyraf apebile perniagaannye semakin maju dn dipercayai orang kampung.
"Ehem."
Asyraf tersentak. Matenye segere melulu ke arah pitu pejabatnye.
Asraf tersenyum. "Masuklah." Jemput Asyraf.
Nurul Ain masuk sambil mencebik. " Huh, baik konon, tak heran ! "
"Nurul Ain duduk dulu, saye ambilkan air" . Asyraf bangun, kemudian duduk kembali apebile Nurul Ain menolak pelawaan nye untuk minum.
" Ade ape nak jumpe saye?" Soal Asyraf tenang. Matenye tepat memandang ke anak mate milik gadis yang bakal menjadi isterinye.
" Tak ade ape. Saje nak cakap" .
" Cakap ape?" Potong Asyraf. Die tersenyum apebile membuat Nurul Ain mencerlung marah.
Nurul Ain mencebik. Tangannye memeluk tubuh. "Nurul Ain tak nak kahwin."
Pendek sahaje ayat yang di tuturkan. Namun, Asyraf tidak terkejut kerane die sedie maklum akan perangai Nurul Ain yang suke melenting apebile apebile ibunye menunjukan gambar Nurul Ain tempoh hari. Tapi atas kepercayaan yang di berikan kepade ibunye, Asraf percaye di sebalik perwatakan Nurul Ain yg kasar itu, tersimpan sikap yang baik hati dan lurus. Sebab itu mereke di minte berjumpe agar dapat bersuai kenal. Hanye kerane sikap Nurul Ain saje mereke tidak pernah berjumpe hinggelah ke hari ini.
" Saye tahu. Saye [un tak nak kahwin." Ujar Asyraf menyebabkan Nurul Ain membulat.
" Kalau tak nak kahwin kenape gatal masuk meminang ? Awak ni saje nk main2kan Nurul Ain kan ? Redup mate gadis itu.
Asyraf tersenyum. "Kate tak nak kahwin, tapi mukenye seakan nak menangis bile aku cakap begitu." Kate Asyraf dalam hatinye.
" Tak gune punye jantan ! Aku dah agak dah. Ni ke yang mak nk buat jadi menantu ! Eh, tak kahwin pun baguslah ! Bisik Nurul Ain dalam hatinye.
" tak ade soal siape main kan siape Nurul Ain. yang masuk meminang awak tu, ibu saye. Bukan saye. Saye tak di beritahu pun pasal tu. Bukannye saye yg mintak ibu meminangkan Nurul Ain." Jelas Asyraf.
Nurul Ain melarikan matenye. Segan apebile matenye berterusan di pandang lelaki itu. Hatinye juge menyesal kerane datang menemui lelaki itu.
" Kalau macam tu baguslah. Maksudnye, kite tak ade ape-ape. Legelah hati Nurul Ain, boleh lah balik nanti, Nurul Ain bagi tahu kat mak yang awak pun tak nak kahwin dengan Nurul Ain". Nurul Ain bangun untuk keluar.
"Siape kate saye tak nak kahwin dengan awak?" Nurul Ain tersentak. Langkahnye juge mati sebelum die sempat keluar dari bilik pejabat lelaki itu.
Asyraf senyum. Tangan nye jugak pantas membuke kembali fail pembeli di hadapanye dan matenye fokus terhadap kerjenye.
Nurul AIn kaku, lidanye jugak kelu. Matenye hanye geram memandang wajah lelaki yang tidak mengendahknnye sejak beberape minit lalu. Harapannye berdiri di situ supaye dapat penjelasan atas kate-kate Asyraf sebentar tadi.
"Gile punye Asyraf kambing" Jerit Nurul Ain seperti budak kecil yang meminte untuk di belikan gule-gule. Mujur hanye mereke berdue saje di dalam pejabat itu.
" Huishhhhh ! Nurul Ain merengus lalu pergi". Asyraf hanye tersenyum melihat telatah bakal isterinye itu. Sememangnye, Asyraf sudah lame menyimpan perasaan terhadap Nurul Ain, namun perasaannye itu hanye di pendamkan saje.
.............................................................
"Nurul Ain !!!" Jerit mak dari halaman rumah. Melopat Nurul Ain dari katilnye. Baru sahaje die selesai menunaikan solat isyak terus terkejut mendengar suare jeritan maknye.
"Ye mak. Orang dengar ni" Balas Nurul Ain.
"Keluar, ade tetamu datang ni !" Jerit mak lagi.
"Siape pulak lah yang datang tengah-tengah malam ni. Siape yang datang mak?" Soal Nurul Ain sebaik saje keluar dari biliknye. Matenye terus menangkap tige tubuh yang sangat di kenalinye itu sedang duduk bersame emaknye sambil keempat-empat mereke memandang ke arahnye.
"Ape lagi tercengang-cengang tu Nurul Ain ? Salam la bakal mak mertue kau." Kate mak keras selepas Nurul Ain kaku tidak bergerak kerane melihat Asyraf bersame kedue orang tue nye.
Nurul AIn mencebik kecil. Tak mahu tindakan nye itu di lihat oleh mak Senah. Terus die tunduk bersalam mak Senah dan suaminye.
" Senget-senget mulut tu, mak cubit nanti." Sergah mak.
Cepat-cepat Nurul Ain senyum . " Haissh mak ni, nampak je la". Bisik Nurul Ain dalam hatinye.
"Mintak maaf la ye sebab kami ni datang tak beejemput, malam-malam pulak tu. Kacau je awak due beranak nak berehat" Ujar mak Senah bernada.
"Ape pulak kacaunye. Kite kan nk berbesan dah. Jangan la malu-malu datang selalu." Kate emak gembire sambil tangan mak mencuit-cuit pehe mak Senah.
Nurul Ain mengetap gigi . Mahu saje die melempang muke Asyraf yang tersenyum-senyum padenye. Sejak due minggu lepas selepas pertemuannye dengan lelaki itu, emak dan mak Senah sibuk membuat persediaan itu dan ini. Beriye-iye sangat macam mereke pulak yang nak kahwin.
Entah ape yang Asyraf katekan pade ibunye sehingge wanita itu begitu seronok hendak menjadikan Nurul Ain sebagai menantunye.
" Ishhh, mak Senah tu tak tahu ke yg aku ni sebenarnye bukan bakal menantu, tapi hantuuuuu !" Kate Nurul Ain dalam hatinye. Mulutnye mencebik-cebik panjang.
" Macam ni la awak, kami datang ni berhajat besar. harapan nye dapat la awak bersetuju dengan cadangan kami ni." Ujar mak Senah memegang tangan emak.
Nurul Ain memandang tepat ke arah mak Senah sambil meghadiahkan jeligan maut kepade Aysraf yang masih tersengih padenye.
" Ape die Senah ? Eh, kalau bende baik, mestilah saye setuju." Balas emak. Mak senah senyum seraye memandang suaminye yg tampak alim.
" Sebenarnye saye dan abang behajat nk tunaikan haji. Ingat hari tu tak dapatlah sebabpegawai haji kate tempat dah penuh. Name kami di tempatkan dalam senarai menunggu. Tup tup semalam kami dapat panggilan dari mereke. Mereke cakap kami dapat trip pertame untuk ke haji nanti. Minggu depan. kebetulan hari ni, hari sabtu.
Ade lagi seminggu sebelum kami berangkat. Kami ingat nak ubah tarikh pernikahan mereke ni. Sebelum kami berangkat. Kami nak sangat tengok mereke berdue bernikah." Ujar mak Senah panjang melebar.
Nurul Ain sudah tercengan. Die dapat bau aura yang tidak selamat.
Emak mengangguk tande paham. Setuju la tuh !
" Jadi bile nye yang awak nk langsungkan ?
Aduh mak, tolong la jangan setuju. Ni soal mase depan anak mak ! Jangan la terburu-buru. Jerit Nurul Ain dalam hatinye. Mukenye berkerut seribu. Matenye memandang tepat ke arah emak. Mengharap mak nye memandangnye dan berubah fikiran, namun hampe.
" Sabtu minggu depan boleh?" Soal mak Senah.
" Hah!!!!!!!!!??" Jerit Nurul Ain terkejut. cepat mak menekap mulut Nurul Ain yg tercopong, sambil tersengih.
" Majlisnye kite buat lepas kami balik dari haji." Sambung mak Senah lagi.
"Ishhhhhhhhhhh, orang tak nak la makk....." Jerit nurul Ain lagi dalam hati .
.................................................
Nurul Ain menumbuk numbuk bantal Geram hatinye tak habis lagi. Aku kne buat sesuatu.
Cepat-cepat Nurul AIn baring membelakangi Asyraf apebile Aysraf keluar dari bilik air yang ade dalam bilik mereke.
" Nurul Ain." Panggil Asyraf lembut. Nurul Ain diam.
"Nurul Ain." Panggil Aysraf lagi. Nurul Ain tetap diam.
Tibe-tibe Nurul Ain rase geli di bahagian pinggangnye. terase ade tangan yang melingkari pinggangnye.
"Arghhhhhhhhhhhhhhh ! Nurul Ain terus melompat dari katil.
Asyraf ketawe sambil menekup mulutnye. kelakar melihat aksi spontan isterinye itu.
"Ape awak ni !? " Jerit Nurul Ain.
"Ape ?" Soal Asyraf semule buat-buat tak faham.
" Awak buat ape hah tadi ?" Soal Nurul Ain seperti hilang arah berderau darahnye naik ke muke.
Asyraf hanye tersengih. Tibe-tibe sengihannye mati. Matenye tepat memandang Nurul Ain tajam. perlahan-lahan kakinye turun daripade katil menghampiri tempat Nurul Ain berdiri.
Nurul Ain jadi semakin takut. "Ape nk jadi ni ? Aku berlum bersedie lagi." Rintih hatinye.
"Nurul Ain" Panggil Asyraf perlahan. Sambil badannye semakin menghampiri Nurul Ain.
Nurul Ain hanye diam. Tangan nye tadi yang memeluk tubuhnye sudah di genggam Asyraf. Kakinye berundur setapak demi setapak.
" Awak kenape ni ?" Soal Nurul Ain takut-takut. Die membalas pandangan wajah Asyraf yang tampak begitu serius. Semakin lame, wajah lelaki itu semakin dekat dengan nye. Hanye kedengaran hembusan nafas yang deras. Bile saje lelaki itu mahu mendekatkan bibirnye dengan Nurul Ain, pantas Nurul Ain tunduk ke kanan. Mengelak bibirnye dari di jamah. Asyraf tidak mengalah. Dia turut tunduk mengikut gerak Nurul Ain.
Nurul AIn semakin gelabah. tundukkan nye semakin kebawah. Silap hari boleh terjatuh ni.
"Aduh, mamat ni". Teriak hati Nurul Ain.
" Arghhhhhhhhhhhhhhhh, tolong". Gedebuk !
" Mak tolong mak !!!! jerit Nurul Ain.
" Mak ! tolong mak. Ade orang nk rogol Ain mak !" Jeritan Nurul Ain semakin kuat.
kedengaran pintu bilik terkuak dan muncul emak yang turun naik nafasnye kerane berlari dari dapur.
" Ishhhh, anak dare ni. Tu lah lain kali orang tue cakap tu dengar. dah kate jagan tidur waktu asar, kau tidur jugak. Degil kau ni nanti bawak sampai kahwin baru tahu. Kan dah mimpi bukan-bukan." Sambil senduk yang di bawak dari dapur tadi di layang-layangkan.
"Aduh mak, tadi cume mimpi ea mak ? Mak, si Asyraf kambing tu nk rogol orang la mak. Tu lah mak, orang dh cakap tak nk kahwin, tak nak la. Mak pakse jugak. Tengok, ape jadi. Mak, ni mesti petande yg si Asyraf kambing tu bukan memantu yg baik mak" Rungut Nurul Ain, dengan harapan emaknye dapat mengubah keputusannye.
" Tungggggg. "
Nurul Ain memegang kepale. Berdesing di rasekan kedue telingenye. Sakit di hujung pangkal kepale mule myampaikan isyarat ke otak. " Aduhh". Jerit Nurul Ain.
" Kenape mak ketuk kepale orang dengan senduk pulak ni?"
" Simpang malaikat empat puluh empat Nurul Ain. Kau ni cakap bukan-bukan pulak ye." kau tu mengigau je" jerit mak.
Nurul Ain menggaru-garu kepale. Perlahan lahan Nurul Ain berpaling arah dari maknye sambil tersengih-sengih. Mak masih mencekak pinggang memerhati gelagat anak gadisnye itu.
..................................................
"Tak gune betol la si Asyraf kambing tu."
Sambil Nurul Ain membaling-baling batu ke arah sungai. melepaskan perasaanya. Perasaannye kusut sejak mak menerime lamaran Asyraf. Kepalenye terase berat. Segalenye jadi tak kene.
Tadi aje, die sudah menerime hadiaah percume dari mak nye gare-gare bermimpi Aysraf mahu merogolnye.
"Semunye sebab lelaki tu." Rungutnye lagi.
" Aysraf bengong !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " Jerinye Nurul Ain sekuat hati.
" Hah ? Awak cakap saye bengong ?"
Terkejut Nurul Ain. Hampir saje die terjun kedalam sungai apebile suare itu menyergahnye.
Nurul AIn berpaling ke belakang. Kelihatan Aysraf duduk mencangkung sambil memandang ke arahnye. Nurul Ain hanye menjeling tajam.
"Sejak bile pulak awak ade kt belakang ni ?" Soal Nurul Ain.
"Dah lame dah" Jawab Asyraf berbasi-basi.
"Huh, menyibok je". Nurul Ain melangakah mahu meninggalkan tempat itu. Daripade terus sakit hati melihat Aysraf.
"Bengong tu ape ye ?" Soal Aysraf.
Nurul Ain berhenti. Matenye di arahkan kepade Aysraf yang masih mencangkung di situ.
" Hah?" Nurul AIn menelan air liurnye.
" Ape bende tu ?"Soal Aysraf lagi. Kepalenye terus menghale ke arah gadis cengeng itu. Seakan menguji perasaannye. Seronok hatinye melihat keadaan Nurul AIn yang kelam kabut.
"Er..itu...ituu..." Tergagap-gagap Nurul Ain. Pelik jugak die. Tak akan lah lelaki tu tak faham maksud bengong. Die ni datang dari planet mane ? Pluto ke ? Bisik hatinye.
Aysraf tersenyum kecil. Ade saje idea nye untul mengusik Nurul Ain. Tibe-tibe Aysraf bangun. Langkahnye laju menuju ke arah Nurul Ain. Tindakan drastik Asyraf menakutkan Nurul Ain dan membuatnye terkejun lalu die berundur kebelakang.
Wajah Aysraf selamber menuju kearahnye, membuatkan hatinye berdebar hebat.
"Arghhhhhhhh, jerit Nurul Ain. Ini bukan mimpe lagi." Jeritnye lagi di dalam hati.
Dalam kelam kabut die berundur. Tumit kakinye tersangkut pade akar pokok yang tumbuh menjalar di atas tanah. Hampir saje die terhumban ke belakang. Namun ade tangan sasa yang pantas menyambutnye dari hadapan.
Membuntang mate Nurul Ain. Aysraf jugak begitu. Niatnye tadi cume mahu mengusik. Lelaki itu jadi terpaku seketike apebile Nurul AIn berade dalam dakapanye. Waktu bagaikan terhenti berputar sementare waktu.
Aysraf rasekan, hatinye sudah di curi sepenuhnye oleh gadis kasar itu. Tapi entah kenape Nurul Ain tak suke padenye. "Arggggghhh." Bisik hatinye.
Dade Nurul Ain bergerak hebat. Aysraf mengerlipkan matenye beberape kali. Bunyu menggelegak datang dari bawah perutnye. Berkerut dahinye. " Nak kate aku lapar, aku dh makan nasi due pinggan rasenye tadi." Bisik hatinye lagi.
" Errrrrrrrr..excusme.." Tibe-tibe Nurul Ain bersuare.
" Opsss, sorry." Aysraf menarik tubuh Nurul Ain. Supaye dapat berdiri betul.
"Mekasih." Jerit Nurul Ain.
" Hah ? Ape die ? Balas Aysraf.
" Mekasih !." Jawab Nurul Ain geram .
" Mekasih ? Ape tu ? Asyraf menggaru kepale. Sumpah tak pernah dengar perkataan tu dalam mane-mane kamus.
" Eh, orang malas la nk layan awak ni. Sume tak tahu. Tak tahu ke buat2 tak tahu hah ? Sengaje nk sakitkan hati orang. Dh, orang nk balik, perut orang sakit paham tak .?" Nurul Ain terus beredar meninggalkan Aysraf.
Asyraf tergelak kecil. "La, sakit perut rupenye die. Rupenye bunyi gelegak tadi perut die. HAHAHA "
Aysraf tersenyum kecil sambil menggeleng-geleng kepalenye sambil berjalan pulang ke pejabat yang terbantut apebile ternampak Nurul Ain membaling batu kecil di sungai tadi.....
....................................................
" Mak, orang tak nak kahwin "..... Jerit Nurul Ain.
"Nurul Ain, kau jangan nk macam-macam ye. Kenduri nikah lagi bape hari tau. Kang ade yg makan senduk mak lagi ni kang."
Kate emak sambil sebelah tangan mencekak pinggang. Sebalah tangan lagi sibuk mnegacau kuah di periuk.
"Mak, mak tak tahu sape Aysraf tu lagi mak. Tadi die gatal nk peluk orang mak. Orang tak tipu "
Tunggggggg. " Adoi, mak ni main ketuk2 kepale orang lagi kenape." Nurul Ain tunduk menahan sakit.
"Kau tu yang mulut jahat, tak baik fitnah orang tu. Kau tu yang mengelak tak nak kahwin. Die tu dh nk jadi laki kau dah. Ade ke kau kate die mcm tu." kate emak marah.
"Ape pulak fitnah, semue tu betol la mak." jawab Nurul Ain.
" Kalau betul, esok jugak aku langsungkan kenduri kamu berdue nk ?" Ugut emak yg panas hati dengan alasan Nurul Ain.
" Apasal pulak?" Soal Nurul Ain. Tak mahu aku. Bisik hatinye.
" Sebab kau dengan die dh same same gatal. Dah, pergi mandi sane. Kacau je aku nk masak ni. Kang kau tak makan baru tahu.." Balas emak dengan nada gurau.
Nurul Ain bengang. Memang die sudah tak dapat berbuat ape-ape lagi. Emaknye memang sudah tetap pendirian. Kini, hanye die mencari idea lain supaye segalenye tak menjadi.
................................................
*Bersambung*
~ Abadi Awadah ~
